پوچی محض .....

بسم الله الرحمن الرحیم  

 

                                        پوچی محض .....  

چه با تو وچه بدون تو  

بی دلیل و بدون هیچ چاره ای زندگی می گذرد  

 ولی به سختی  

چه با هم وچه دور از هم   

بدون دلیل به زندگی کردن محکوم هستیم  

 چه با خیال و رو یا و چه در حقیقت  

 تنها دلیل زندگی خوشبخت شدن هست   

نه تو گناهی داری ونه من   

اینک نه تو کنار منی ونه من کنارت  

 ولی با این حال باز هم زندگی در جریان است  

 در انتطار آن زمانی که می آیی و نگاهت را به نگاهم می سپاری   

چشم به راهت نشسته ام  

 آن زمان که بدون ترس و استرس می توانیم حرف دلمان را بر زبان بیاوریم  

 وقتی در عشق های غریبه برای دلمان مرحمی پیدا کنیم   

و آن زمان است که به فکر فرو می رویم  

 و برای کارهایمان دلیلی جستجو می کنیم   

آری آن زمان اطرافمان را احاطه خواهد کرد  

 یک پوچی که هرگز پایانی ندارد   

در یک لحظه تمام تصور و رویاهایمان   

برایمان بی معنی خواهد بود  

 آن زمان است که ما به باور میرسیم ومعنی عشق را درک می کنیم   

و البته شکست را . . . . . . . . .   

همیشه در قلب منی...

بسم الله الرحمن الرحیم 

 

                               همیشه در قلب منی...  

              

تو همانند یک گل نشکفته در وجود من هستی

و هیشه در وجودم خواهی مانند

نمی توانم دوستت نداشته باشم

عشقت همانند خون در رگهایم جاری شده

چگونه میتوانم دوستت نداشته باشم

هرگز فکر نکن این زخم  که در قلبم جای باز کرده

بخاطر چشمان غزال وار توست

من تو را به خاطر خودت دوست دارم

عشقت همانند آتشفشانی در درونم فوران می کند

و تو

آتشی هستی در وجودم که همیشه از خاموش کردنش می ترسم !

وهمه اینها به خاطر این است که تو در قلبم ریشه کرده ای

و در عمق روحم و قلبم جای گرفته ای

از بی تو بودن همیشه می ترسم

نبودنت مرا دیوانه می کند

به روزهای بی تو بودن لعنت می فرستم

وقتی کنارم نباشی گریه میکنم

از بی تو بودن خیلی می ترسم

نبودنت مرا عذاب میدهد

بی تو بودن برایم بزرگترین مجازات هاست

نبودنت همانند زخم تازه ای می ماند که هر لحظه وجودم را عذاب می دهد

و در آن زمان دوست دارم فریاد بزنم

دوست داشتنت را

بی تو بودنم را

واین که هرگز نمی توانم از تو جدا شوم

از بی تو بو دن خیلی می ترسم