پوچی محض .....

بسم الله الرحمن الرحیم  

 

                                        پوچی محض .....  

چه با تو وچه بدون تو  

بی دلیل و بدون هیچ چاره ای زندگی می گذرد  

 ولی به سختی  

چه با هم وچه دور از هم   

بدون دلیل به زندگی کردن محکوم هستیم  

 چه با خیال و رو یا و چه در حقیقت  

 تنها دلیل زندگی خوشبخت شدن هست   

نه تو گناهی داری ونه من   

اینک نه تو کنار منی ونه من کنارت  

 ولی با این حال باز هم زندگی در جریان است  

 در انتطار آن زمانی که می آیی و نگاهت را به نگاهم می سپاری   

چشم به راهت نشسته ام  

 آن زمان که بدون ترس و استرس می توانیم حرف دلمان را بر زبان بیاوریم  

 وقتی در عشق های غریبه برای دلمان مرحمی پیدا کنیم   

و آن زمان است که به فکر فرو می رویم  

 و برای کارهایمان دلیلی جستجو می کنیم   

آری آن زمان اطرافمان را احاطه خواهد کرد  

 یک پوچی که هرگز پایانی ندارد   

در یک لحظه تمام تصور و رویاهایمان   

برایمان بی معنی خواهد بود  

 آن زمان است که ما به باور میرسیم ومعنی عشق را درک می کنیم   

و البته شکست را . . . . . . . . .